Nie ogarniam...

Nie ogarniam tej kuwety - jak to mój mężu mawia. Dosyć, że ten tydzień jest najgorszy pod względem pracy, bo niemal codziennie miałam w niej być, to u mnie w domu postanowili sobie pochorować, a co tam. Najpierw w piątek zgorączkował synek, w sobotę Młodą tak czyściło, że nie była w stanie z łóżka wstać, a co najlepsze, nikt nie mógł się ze mną zamienić na niedzielny dyżur. Żyć nie umierać. No ale jakby za sprawą czarodziejskiej różdżki jednemu i drugiemu przeszło w niedzielę. Poszłam więc do pracy, z duszą na ramieniu, ale spoko było. 

Za to w nocy było już mniej spoko, jak synek zacząć kaszleć i ryczeć, że go boli. Zamiast dziś do pracy poszłam do lekarza z nim. Infekcja wirusowa. Na szczęście nic takiego, syropków dostanie i mu przejdzie. Bałam się, że znów będzie akcja z oskrzelami, inhalacje itp. Tak czy siak wzięłam opiekę na niego, bo do przedszkola przeziębionego go nie puszczę, aby bardziej się doprawił, albo doprawił innych.

W każdym bądź razie myślałam, że będzie gorzej. Jak ja kocham takie kumulacje, zwłaszcza jak nie mam nikogo, kto by mnie zastąpił.